In de wolken van Cupido

Ik kan zwaaien met m'n armen
Ik maak klanken met m'n mond
Ik kan vragen met m'n ogen
Maar geen woord dat jij verstond
Ik maak al mijn armen open
Maar mijn welkom zie jij niet

Ik kan lang mijn adem inhouden
'Kan ook doen alsof ik stik
Ik kan liefdesdrankjes brouwen
Maar jij gunt mij geen blik
Ik kan smeken met m'n ogen
Maar geen woord dat jij verstaat

Ik kan schreeuwen, tieren, vloeken
Maar het haalt niets uit
Dus 'k ben naar Cupido gaan zoeken
met een rugzak vol beschuit
Ik beklom de hoogste berg
tot ik in de wolken van Cupido was

Hij stond te zwaaien met z'n armen,
maakte klanken met zijn mond
Hij sprak boeken met zijn ogen
Maar geen woord dat ik verstond
Hij maakte al zijn armen open
Maar zijn welkom zag ik niet

Hij was ten einde raad
Maar toen maakte hij 't verschil
't was nog niet te laat
Hij gaf mij zijn roze bril
lalala lalala..   zijn roze bril

Ik deed 'm op
en zag de prins van mijn dromen
Daar aan de top
zijn we in hogere sferen gekomen
Hij was het einde.
Maar voordat we 't vergeten
We hebben nog heel wat beschuitjes gegeten

Lalala Lalala   Oh Cupido